“Το ορατό δεν είναι η αλήθεια”
................................
"Άλλωστε οι τίτλοι των προηγουμένων εκθέσεων: “Γκαραζ”, “Transit”, “Deposit”, Terracotta” μας δίνουν να καταλάβουμε, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα συγκεχυμένο ταξίδι και έτσι, για μια στιγμή είχα σκεφτεί τον Καβάφη, αλλά το ταξίδι του ποιητή είναι ένα ταξίδι της επιστροφής, ενώ αυτό του καλλιτέχνη μας είναι μια συνεχόμενη έξοδος.
Κοιτάζοντας τα τελευταία έργα του, όλα αυτά φαίνονται ακόμα πιο έντονα, φυσικά μόνο με την προϋπόθεση ότι δεν σταματάμε πάνω στην επιφάνεια του φαινομένου. Τα ανθρωπάκια του έχουν γίνει απρόσωπα, επιδεικνύοντας οτι η ταυτότητα τους δεν μετράει, οι βαλίτσες πάντα πιο ελαφριές δείχνοντας οτι το περιεχόμενό τους δεν έχει σημασία και μετά η γραμμή, πάντα πιο γρήγορη, που περνά συνέχεια από το περίγραμμα των σωμάτων σ’αυτά των αντικειμένων μέχρι να φτάσει σ’ ένα είδος φαντάσματος του παπουτσιού. Το ταξίδι είναι εκεί! Χαραγμένο στην επιφάνεια της ερήμου του μουσαμά. Είναι τα περιγράμματα των φιγούρων που προσδιορίζουν τη διαδρομή όπως οι άγγελοι του Paul-Klee σχεδιάζουν τους εαυτούς τους σε μια μετακίνηση χωρίς διάσταση."
